Verdriet

Soms heb je het te kwaad, dan wil je dood
Dan wou je dat God je die mogelijkheid bood
Hoe nu verder dat weet je even niet
Vraagt je af: ben ik de enige die het zo ziet?
Maar je wil niet zielig doen, je houdt je groot
Heft je handen naar de hemel en legt ze in je schoot
Daar zit je dan alleen met je verdriet
Omdat het vertrouwen je verliet

Je buigt je hoofd en accepteert je lot
Je wil niks zeggen want dat klinkt zo bot
Laat dan die tranen maar komen
Laat ze over je wangen stromen
Je huilt je ogen rood en voelt je bespot
In je maag een baksteen, in je keel een knot
Geluk en hoop is je even ontnomen
Dit gevoel zal je enthousiasme intomen

Je voelt je ellendig, voelt je gekrenkt
Je wil dat niemand er aandacht aan schenkt
Huil maar gerust want dat lucht op
Zet na die huilbui weer om die knop
Want je bent sterker dan je denkt
En het is het leven dat je wenkt
Geen zorgen meer aan je kop
Zeg tegen dat gevoel, flikker op

Want jij bent het waard
Als je je verlies aanvaardt
Dan kun je door met je leven
Kun jij je liefde weer geven
Ben je weer vrolijk van aard
En wordt de lucht geklaard
Geloof me, je zult het beleven
Dat verdriet wordt zo verdreven

© Copyright Erica

Ingezonden door

Erica

Geplaatst op

07-02-2014

Over dit gedicht

Voor iemand die in een dipje zit

Tags

Verdriet.liefde