Schat
Samen fietsen, het lijkt zo gewoon.
Naast elkaar zoals het hoort, maar ik zie meer.
Heel even, weer even ben jij weer klein. Voor het eerst op je fiets, ik weet het nog goed. Nu ben je ouder maar weer op een fiets.
De nieuwe, een grote.
Vol trots met je neus in de lucht, je mondhoeken omhoog, en mama fiets naast je met een traan in haar oog.
Zo trots, jij en ik. Het lijkt even of je weer dat kleine meisje bent, voor het eerst op je fiets..
© Copyright pal1
Ingezonden door
pal1
Geplaatst op
07-02-2014
Over dit gedicht
Mijn lieve dochter!