leven zonder vrienden
het leven is hard en zacht,
zelf als iemand op je wacht.
verdriet en pijn,
los ik op mijn wijn.
zelfs word je boos,
ze laten je alleen in een doos.
waar zijn ze gebleven, mijn vrienden?
zo ik ze nog kunnen vinden?
slapenlozen nachten,
met die gedachten.
bij iemand willen zijn,
zonder verdriet en pijn.
ik voel me alleen,
zelf met iedereen om mij heen.
omdat ik weet dat iemand om mij geeft,
zelf als iemand iets geeft.
waarom blijven ze weg?
waarom heb ik zoveel pech?
© Copyright engelkeverinhetbos
Ingezonden door
engelkeverinhetbos
Geplaatst op
23-01-2014
Over dit gedicht
pijn zonder vrienden. waar blijven ze?