Orpheus
Eindeloos geluk gevonden
Totdat het lot beval
Dat één van de geliefden
Naar de onderwereld zal
Dagen en dagen, steeds langer
Klonken tranen uit de lier
En zelfs de bomen wisten:
Zij is niet meer hier
Op het moment van besluit
Wilde hij alles voor haar geven
Hij zou haar gaan halen
Anders kon hij niet leven
Met zijn moed opgespaard
Zong hij voor de Groten
Zij waren zo diep geroerd
Dat ze een compromis sloten
Op handen en voeten
Klom hij het duister uit
Met zijn geliefde achter zich
En zijn gezang weer luid
Het koste veel moeite
En de liefde deed hem zeer
Dus draaide hij zich om
Maar verloor haar al weer
Dagen en dagen, steeds langer
Klonken de tranen weer uit de lier
Hij wilde weer naar haar toe
Maar wist geen manier
Dagen en dagen
Een echo klonk
Eurydice, Eurydice...
© Copyright Linda
Ingezonden door
Linda
Geplaatst op
09-01-2014
Over dit gedicht
Over de Griekse mythe van Orpheus en Eurydice