Door het verleden ingehaald

Gewoon een zandbak
waar twee kinderen spelen.
Net een jaar of acht oud, en toch
alsof ze al jaren lief en leed delen.

Zij geeft eventjes die plastic schep,
hij geeft eventjes dat emmertje zand.
Allebei hopen ze stiekem op
eventjes een aanraking van elkaars hand.

Maar hun kansen op een aanraking
is als zand tussen hun vingers door gegleden.
Het eindigde, werd wennen aan herinneringen
het aan elkaar denken, in het verleden.

Na tien jaar taal nog teken
zag zij een ansicht op haar deurmat.
Hij was geschreven met veel liefde
door iemand die haar nooit vergeten had.

Een ansicht die ervoor zorgde
dat 25 jaar later: heden ten dage
die twee wiens handen niet aanraken durfden
elkaar nu op handen dragen.

© Copyright Littleblondgirl