Afscheid
Het wordt elke dag weer vroeg donker,
In het huis staat een kaarsje dat flonkert,
het is een tijd van veel gezelligheid,
maar voor mij meer van eenzaamheid.
De woorden, ik kan ze niet meer aan,
De blikken die ik vang doen enkel pijn,
Steeds vermoeiender
en ik zie mezelf achteruit gaan.
Het duurt niet lang meer,
of één van ons neemt afscheid.
Zal je nog naar me omkijken,
voor een allerlaatste keer?
- je zoon
© Copyright Halcyon
Ingezonden door
Halcyon
Geplaatst op
24-12-2013
Over dit gedicht
Na een scheiding is de band tussen vader en zoon erg verslechterd. Een gedicht vanuit de zoon, waarbij op een subtiele wijze duidelijk wordt gemaakt dat de zoon het niet langer trekt.