Koning winter

Plotseling verschijnt hij weer op het toneel
Koning winter die regeert
Eist zijn eigen deel
Sneeuw en ijs domineert

Met ijzige hand tovert hij het landschap wit
Vlokken tuimelen en wiegen naar beneden
Niets ontziend alles dicht
Met een ijzige lach toont hij zich tevreden

Hartveroverend het mooie beeld
Dat zich zomaar overal verdeeld
Hoofdzakelijk als je niet buiten moet
Een koude koninklijke groet

Echter voor hen die uit werken gaan
Geen echte gein
Moeilijk op beide benen te blijven staan
Vanwege gladheid
Een en al schuifterrein…

© Copyright Jozef Verachtert