Terug in de tijd

eens...........
heel lang geleden
in mijn verre verleden
was er geen prins
zelfs geen wit paard
wel een warme haard
verkleumde vingers enigszins

schoenen voor de haard
met wortels voor het paard
tekeningen van mijn broertjes en mij
ach, die zes schoenen op een rij
die gevuld werden met speculaas
komend van sinterklaas

nog zie ik het voor me staan
hoe wij zongen over die maan
die door de bomen scheen
wimpels die waaiden ergens heen
op die hoge daken
klapperde Piet met zijn kaken
de kou kroop door zijn pakje
met al dat lekkers in zijn zakje
vulde hij toch mooi onze schoen
nu zou ik het nog wel eens over willen doen
mijn schoen voor die warme haard
gevuld met wortels voor het paard
een tekening van jou en mij
al die schoenen op een rij
nu denk ik zo terug
met pa en ma achter onze rug
delend onze vreugd
zo herinner ik me mijn jeugd
van deze weken voor sinterklaas
even was hij over dit land de baas

© Copyright Marill

Ingezonden door

Marill

Geplaatst op

26-11-2013

Over dit gedicht

hoe wij vol verwachting onze schoenen voor de haard neerzetten

Tags

Haard Schoen Tekeningen Wortels