De onvervangbare natuur

De kleuren
van de wereld worden doffer en grijzer.
De zielen
van zijn inwoners verschrompelen.
De moederloze natuur
scheidt zich langzamerhand
in het oog van de wind.
Levenloze huizen worden de enige inwoners
van de vervuilde aardbol,
want de mensen zullen verdwijnen
in de ogen van wind en geld.
De oceanen worden
de beste levensplaats waarin
de doordringende mens alleen
kan zitten.
Tasten in de donkere kieren
van de ondergrondse oceaan om te blijven
leven buiten het oog van de woede.

Anton Rombaut, 23/11/2013, 17:00

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

23-11-2013

Over dit gedicht

Wanneer zal iemand als een moeder voluit voor de natuur beginnen zorgen? Wie zal de natuur boven geld verkiezen? Vele mensen sterven door de natuur terwijl de klimaattop in Warschau vastzit. Reacties over dit thema zijn gewenst!!.

Tags

Natuur Oceaan Onwetendheid Vervuiling