ik heb hen nodig

de tranen zijn mijn woorden
zij vertellen mijn verhaal
ze tonen wie ik ben

een teveel
aan opgekropt verdriet
voel me eenzaam

ik moet praten
uiten wat ik voel
maar ik wil geen contact

ik wil niet
ik kan niet
ik durf niet

ik moet
maar kan geen
verandering aanbrengen

mensen zien me niet
ze snappen en kennen
mijn tekortkomingen niet

ik dwaal verloren
en doelloos
ik heb hen nodig

ik durf niet
durf hen niet
te wenken

ik vecht
als ze proberen
mij te bereiken

en als ze er zijn
ren ik weg
vlucht zonder omkijken

eenmaal alleen
slaat de eenzaamheid
weer genadeloos toe

de tranen zijn mijn woorden
zij vertellen mijn verhaal
ze tonen wie ik ben

ik huil niet

© Copyright Zomaar iemand