Met een laagje lach

Heb de pijn bedekt
Met een laagje lach
En verbloemde woorden
Die jij niet inzag

Helaas had jij een heel verhaal
Meelevend was mijn stemtoon
Ik hoorde haar onvermoeibaar praten
Enkel wat monotoon

Heb de woorden ingeslikt
Die op mijn tong brandde
Het was halverwege
Waar zij strandde

Helaas was jij te vol
Met eigen belangen
Zodat er geen net was
Om mijn bal te vangen

Heb de hoorn erop gelegd
Met een verwrongen gezicht
Mijn hart diep vanbinnen
Torst nog steeds het zwaar gewicht

© Copyright Myself

Ingezonden door

Myself

Geplaatst op

21-11-2013

Tags

Gezwegen Pijn Vanbinnen Verdriet Vriend