De weg terug

Van alle steden had je wel verstand
De chauffeurscafés kende je tot in Spanje
Een shagje draaide je met je linkerhand
De kaarten waren voor jou maar franje

Je toerde over de Europese wegen
Soms legde je het met de meiden aan
Nooit was je om een grap verlegen
Het liefst wilde je bij je makkers staan

Het is nou zo’n twintig jaren later
Elke dag ben je thuis bij je vrouw
Al had ze van jou wel eens een kater
Zij bleef je al die jaren trouw

Nu jij de weg bent kwijtgeraakt
Neemt zij je bij de handen
Steeds meer raak je afgehaakt
Vergeet je al die verre landen

Af en toe maak je nog grappen
Maar ze blijven in woorden hangen
Geen vrienden die nog happen
Alleen bij jou een vaag verlangen.


zie ook: www.josevanrosmalen.nl

© Copyright José van Rosmalen

Ingezonden door

José van Rosmalen

Geplaatst op

10-11-2013

Over dit gedicht

gedicht over man die gaat dementeren en op zijn vrouw is aangewezen

Tags

Dementie Mantelzorg Ouderdom