eenzaam
Mijn liefde is vervlogen,
heel zachjes uitgeblust.
Geen hand meer op de mijne,
geen mond die mij nog kust.
Geen lach uit de verte,
geen hand meer door mijn haar.
Niet meer samen zitten,
en kijken naar elkaar.
Er vallen nu geen woorden,
er is geen ergennis.
Maar ik weet nu uit ervaaring
hoe eenzaam, eenzaam is!
© Copyright Lisa
Ingezonden door
Lisa
Geplaatst op
26-10-2013
Over dit gedicht
waargebeurd verhaal