eenzaam

Mijn liefde is vervlogen,
heel zachjes uitgeblust.

Geen hand meer op de mijne,
geen mond die mij nog kust.

Geen lach uit de verte,
geen hand meer door mijn haar.

Niet meer samen zitten,
en kijken naar elkaar.

Er vallen nu geen woorden,
er is geen ergennis.

Maar ik weet nu uit ervaaring
hoe eenzaam, eenzaam is!

© Copyright Lisa

Ingezonden door

Lisa

Geplaatst op

26-10-2013

Over dit gedicht

waargebeurd verhaal

Tags

Alleen Eenzaam Verdriet.