zo veel pijn

elke dag weer,
elke dag word ik weer op nieuw gepest.
ze lachen me uit,
ze weten niet hoe zwaar ik het thuis heb.
ze weten mijn verhaal niet.
thuis uit ik mijn gevoel op me kamer.
het liefst ben ik weg van de wereld,
niemand kan me dan nog wat doen.
niemand begrijpt me,
iedereen zegt kijk daar heb je haar weer,
ze zeggen dan; hey lelijke
waarom ben he hier nog ga lekker naar andere school,
zijn wij lekker van je af.
ik wil hier weg weg van deze wereld.
ik heb zo veel pijn.
mijn armen zitten onder de littekens,
me zelf snijden is het liefst wat ik elke dag doen.
ze weten niet dat ik thuis al genoeg mis handelt word.
ik wil hier weg.
niemand kan me nog tegen houden,
niemand geeft om mij, waarom leef ik eingelijk nog.
was er maar iemand waar ik alles mee kan delen.
het spijt me voor al wat fout is gegaan.

© Copyright maureen de kleine

Ingezonden door

maureen de kleine

Geplaatst op

19-10-2013

Over dit gedicht

omdat ik zelf ook word gepest

Tags

Pesten