De stilte en de storm
De klok klinkt nog een paar tellen na
De rust teruggekeerd op het plein
De stemmen van mensen verstomt
De stilte en dan de storm
De berg klimt hoog boven het dal uit
De lawine raast nog na
De mensen denken nog na
Dan de rust en de stilte
De sleur van alledag neemt je mee
Sleurt je mee, mee naar huis
Pak z'n hand en voel je thuis
De ondenkbare sleur is altijd om je heen
© Copyright Sander Dammann
Ingezonden door
Sander Dammann
Geplaatst op
14-10-2013
Over dit gedicht
Een gedicht over de sleur