Geen vader.

Ik weet niet wat het is.
Ik weet niet hoe het komt dat ik je niet mis.
Het laat me koud na die 8 jaren van verdriet.
Je bent vervangen want op het hoogtepunt van mijn leven was je er niet.

Je hebt foute dingen gedaan.
Je schoof van de ene naar de andere baan.
Je probeerde bij me te blijven en stiekem met me te praten.
Pech voor jou in zo'n dorp hebben mensen je al gauw in de gaten.

Alleen met mijn verjaardag kreeg ik een te duur cadeau en een kaart.
Dat had allemaal niet gehoeven dus had je de moeite bespaart.
Ik wilde gewoon een vader hebben net als ieder ander kind.
Maar je ging weg op het moeilijke moment als zon voor de wind.

Na 8 jaar kwam je weer in mijn leven en wilde je er een deel van uitmaken.
Je wilde er voor me zijn en over me waken.
Daar is het te laat voor ik hoef je niet in mijn leven.
Ik wil dat die tijd niet was aangebroken en dat je net als vroeger weer weg zou zweven.

Nu zie ik je eens in de 3 maanden met je vriendin.
Je zegt dat je het leven weer hebt begrepen en door gaat met veel zin.
Ik geloof je niet meer er is te veel gebeurd.
Ik wil dat je ons met rust laat, ik neem het recht in eigen handen nu is het mijn beurt!

© Copyright noukjeee

Ingezonden door

noukjeee

Geplaatst op

03-10-2013

Over dit gedicht

Het spreekt denk ik wel voor zichzelf

Tags

Boos Leaveme Nee Papa Telaat Verleden