Het stukje glas in je hand

Je wilt het niet, maar doet het iedere keer
het bloed stroomt langs je armen en je been
je hebt pijn, wil dat iemand naar je luistert
maar je kan niet praten, zelfs niet als je fluistert

Het stukje glas, neem je iedere avond
soms links, soms rechts in je hand
welke kant zal je nu gebruiken
om je lichaam te verminken
het maakt je zwak en je voelt je steeds meer een plant

Toch …
je doet het al zolang
het stukje glas in je hand
is geworden, je allerbeste vriend
omdat je steeds denkt
dat je dit leven niet verdiend

Diepe krassen op je huid
je armen, je benen en je buik
je hele lichaam verminkt
maar niemand die het weet …

dat je steeds verder onder de aarde zinkt …

© Copyright Gedichtenlady

Ingezonden door

Gedichtenlady

Geplaatst op

15-09-2013

Over dit gedicht

de gevoelens van een automutilant verwoord

Tags

Automutilatie Glas