nooit alleen

alleen liep ik rond
daar ik nergens begrip vond
mokkend in mezelf gekeerd
voelde ik me ondergewaardeerd

innerlijk riep iemand "VERANDER"
het probleem ligt niet bij die ander

dat stemmetje had ik wel gehoord
maar steeds in de kiem gesmoord
veilig had ik het opgesloten
samen met alle angsten verstoten

het werd een bang kind
onbemind
afgestoten
opgesloten

aanraken durfde ik het niet
het had al zoveel verdriet

na een lange weg van kwelling
heb ik in een opwelling
het slot verbroken
het heeft haar vrijheid geroken

lief kind in mij
je bent eindelijk vrij
samen bewandelen we alle wegen
in de zon, maar ook in de regen


© Copyright Marill

Ingezonden door

Marill

Geplaatst op

13-09-2013

Over dit gedicht

ontmoeting

Tags

Alleen Ontmoeting Spiegel