verloren hoop
mij dromen vergrijzeld in duizend stukken
alle hoop weg het wil maar niet Luken.
ik leg die ene bloed rode roos bij het graf van mijn dromen die nooit uit zullen komen.
ik laat een laatste traan en keer dan langzaam terug naar aarde.
met allemaal pijn in het diepste van mij. die niet in een paar woorden te beschrijven zijn.
ik voel mij ellendig klein. en mislukt. alsof ik ben gepakt door een, of ander wild dier. die mij hoop heeft verscheurt.
het is voorbij alle mooie fantasie en dromen er is geen hoop dat het nog goed gaat komen.
sommige dingen kan je maar beter hopen.
dan dat ze uit zullen komen.
© Copyright fuzzydragon5432
Ingezonden door
fuzzydragon5432
Geplaatst op
12-09-2013
Over dit gedicht
iedereen hoopt in zijn leven wel eens op iets je hebt een droom of een idee wat je met je leven wilt doen. maar sommige mensen hebben die keus niet om te bepalen wat ze zelf willen omdat ze bijvoorbeeld een beperking hebben. zoals autisme of pdd NOS