Herinnering aan het water
Ooit was je de trots van het water.
Onaantastbaar gleed je erdoor.
Nu lig je hier zielig aan de kant,
als een ter ziel vergane glorie.
Verlaten door wat ooit je kapitein was.
Je hangt zelfs nog vast aan de kaai van de vaart.
Je bent niet meer dan een herinnering.
© Copyright Gertjan Schrijft
Ingezonden door
Gertjan Schrijft
Geplaatst op
07-08-2013
Over dit gedicht
Niet meer dan een herinnering...