Vrijheid
Ik zit opgesloten
achter tien sloten.
En al de malloten
mijn huisgenoten.
In het gesticht
een duister licht
eenzaam gericht
op mijn gezicht.
Licht van de zon
schijnt op beton.
Als ik het nu kon
liep ik naar de horizon.
Ik kan er niet komen.
Mijn vrijheid ontnomen
om maar te voorkomen
dat ik anders durf te dromen.
© Copyright DeEenzameWandelaar
Ingezonden door
DeEenzameWandelaar
Geplaatst op
01-08-2013
Over dit gedicht
Durf te dromen! Durf jezelf te zijn! Durf te leven! En laat niemand je tegenhouden!