Ik wou dat je nog heel even was gebleven
De zandloper gaaf al aan
dat je gauw uit ons leven kon gaan
Ik probeerde het te rekken
maar je moest ineens vertrekken
Als ik het had uitgesteld
had ik je gekweld
Je geest was nog zo sterk
je wilde telkens weer aan het werk
Je taak om voor ons te zorgen
wij voelden ons erg geborgen
Je was een heerlijke hond
dat is wat iedereen vond
Vaarwel lieve vriend
je hebt je rust nu wel verdiend
R.I.P. Sheanna 11-06-2013
© Copyright Britta Nijhuis
Ingezonden door
Britta Nijhuis
Geplaatst op
21-06-2013
Over dit gedicht
na lang proberen, eindelijk mijn eigen afscheidsgedicht