Elke dag is een gevecht.

Vechtend in het leven, terwijl ik liever wil gaan.
Waarom die karma, wat heb ik gedaan?
Denkend aan de dood, ik wil gewoon niet meer.
Elke avond weer een kras, zo gaat het keer op keer.

De leuke kanten van het leven, ik weet niet waar die zijn.
Weer terug naar zelfmoord, dan pas dood je de pijn.
Maar gaan slapen, morgen is alles vast beter.
Toch de volgende dag weten; het hielp voor geen meter.

Twijfel niet, doe het gewoon, niemand die mij mist.
Iedereen weet dat de dood toch het beste is.
Sterven aan zelfmoord, ik doe dat, gezegd is gezegd.
Maar toch begint elke dag weer met een nieuw gevecht.

~Suuz.

© Copyright Suuz