Dolgedraaid

Dolgedraaid

Eens blonk ik
en kon ik niet gemist worden
Ik droeg een kruis op mijn kop
en hield mijn spiraalvormig lijf
stijf

Zwaar belast
onafgebroken
torste ik de lamp
die zorgde voor licht
Zo deed ik mijn plicht

Maar mijn fundament
eens stevig en schijn
onverwoestbaar
verliet mij
Ik wrong
me in bochten zo zeer
maar vond geen houvast
meer

- Boendy -

© Copyright Boendy

Ingezonden door

Boendy

Geplaatst op

12-05-2013

Over dit gedicht

De personificatie van een kruiskopschroef

Tags

Gemis Versleten