Glimlach
ik moet echt verder
heb geen andere keus
maar sommige momenten
maken me echt nerveus
ik sta op scherp
het maakt me bang
dit gevoel moet weg
het duurt al veel te lang
ik word gek van de onrust
wil me verstoppen voor iedereen
slapen en alleen zijn
niemand om me heen
maar dat is ook niet wat ik voel
ik wil je bij me in de buurt
alleen zijn met jou
voor wat veiligheid
zolang het duurt
ook dit is niet haalbaar
de wereld is te groot
teveel onzekerheden
geven me ademnood
tijd heb ik nodig
om vertrouwen te winnen
zodat ik elke ochtend opnieuw
met een glimlach te beginnen
© Copyright Blue rose @}---- Vicky
Ingezonden door
Blue rose @}---- Vicky
Geplaatst op
11-05-2013
Over dit gedicht
Vechten om recht te blijven staan...