Opgesloten
Opgesloten, onbewogen voorgelogen.
De muren praten, ze haten en kijken. Ja ze houden me in de gaten.
Uren turen die muren, willen me gek hebben als een gek.
HOU JE BEK,
HOU JE BEK!
Ik sla mezelf erdoorheen, letterlijk me arm en been.
Maar 't gaat niet, de muren te dik. Nog maar één optie, alles in de fik!
© Copyright Marco Clever
Ingezonden door
Marco Clever
Geplaatst op
09-05-2013
Over dit gedicht
geschreven in een donkere periode