"Finding Neverland"

Finding NeverLand...

Het wakkere leven in mezelf,
is omgetoverd in een elf.
Ze is op zoek naar Niemandsland,
enkel en alleen met water omland.
Als een druppel in de grote oceaan
die verloren is gegaan.
Op zoek naar een onbewoond eiland...
met een strand van toverzand.
Laat jezelf begaan,
daar waar al het onmogelijke kan ontstaan...
Daar waar het zand weerkaatst,
de zon ondergaat als allerlaatst.
Daar waar het water bruist,
en de regen suist.
Daar waar zeemeerminnen jouw doen ontwaken,
en piraten je stiekem natmaken.
Zoals in een sprookje met een "Happy End",
en een "nooit vergeten moment".
Geen toekomst en geen verleden,
alleen maar heden.
Geen oorlog en geen vrede,
maar je eigen intrede.
Geen bedrog en geen haat,
enkel je emotie die je in de steek laat!
Geloof enkel wat je zelf voor ogen ziet,
niemand die je dat verbiedt.
Ook al is het maar verzonnen en geen realiteit,
het zal je geluk brengen en geen spijt.
Volg die ene druppel die verloren is gegaan,
hij is diegene die je zal leiden naar het onbestaan.
Laat je bedolven...
door een zee van golven.
Laat je meevoeren door het geruis van de wind
en voel je opnieuw "kind".
Het kind dat nog in je leeft,
en graag die tijd eens herbeleeft.
Het kan geen kwaad, het doet geen pijn
om eventjes in een fantasiewereld te zijn!
En eventjes niet meer te denken in "het echt".
Het leven is toch maar een strijd en een gevecht !!

© Copyright Lienemie

Ingezonden door

Lienemie

Geplaatst op

08-05-2013

Over dit gedicht

het gevoel eens te hebben ergens anders te zijn, of een plaats die niet eens werkelijkheid is of zou kunnen zijn maar toch eens mag ronddwalen in je hoofd op zoek naar fantasie!

Tags

Fantasie Kind Leven Realiteit Sprookje