zeuren

jaren lang heb ik gezeurt over een parkiet,
maar nee,
ik kreeg die niet.
boos schold ik mijn moeder uit,
maar effect?
nee, dat had het ook niet.
nu snap ik eigenlijk wie ik uitschold,
mezelf.
ik had boos op mezelf moeten zijn,
altijd moest ik zeuren.
zeuren om een paard, parkiet,
overal eigenlijk voor wie het inziet.
mensen in derdewerelddeel landen zeuren niet over een paard, iphone, of wat dan ook.
hun zullen alleen maar hopen op een mooie toekomst,
waarvan wij kunnen zeggen dat dat toch al zou gebeuren.
we hebben dus geluk met wat we hebben,
dus moeten we zeker niet zeuren.

© Copyright laura