vrijheid
Een klok beiert somber
Die groep mensen stil, vol respect
Gedenken de gestorvenen
Die oorlog, zo lang voorbij
Sta stil bij families
Zoveel in kampen vermoord
Voel de onmacht in mij borrelen
Waarom, waarom galmt in mijn hoofd!
Het is zo snel vergeten
Hoe hele wijken werden ontvolkt
Huizen werden daarna geplunderd
Jawel, ook door het eigen volk
Foto's en oude beelden
Vertellen hun verhaal
Een wreedheid onbeschrijflijk
Hoe kon men dit ooit toestaan?
Duits schalt op de stranden
Of er nooit iets is gebeurd
Bezichtigen oude panden
Waar ooit families zijn weggesleurd
Het is zo snel vergeten
Men denkt er liever niet meer aan
Alleen hen die het willen weten
Zie ik bij monumenten staan
© Copyright Miranda
Ingezonden door
Miranda
Geplaatst op
01-05-2013
Over dit gedicht
Dit gedicht gaat over mijn vrijheid.