De weg
De lantaarns verlichten de natte wegen
Ik rij de eenzame weg
's Ochtends vroeg de mist voor me
Als bliksemflitsen flitsen de auto's voorbij
Het geluid van de auto's is oneindig
Steeds maar weer, het brengt je in slaap
Lantaarns zijn als engels
Ze waken over je en houden je in slaap
Bij een spoorwegovergang wacht ik op de trein die komen gaat
De ruiten beslagen, een spooktrein
De machinist, glimlachend zwaaiend
De spoorbomen, piepend naar boven
In de mist verschijnt er een file
De mist verdwijnt
Lantaarns gaan uit
Ik ben eenzaam uit de mist
In de file
Ik gaap
© Copyright Sander Dammann
Ingezonden door
Sander Dammann
Geplaatst op
23-04-2013
Over dit gedicht
Een gedicht over het rijden 's ochtends vroeg