Hoop

HOOP


Een trap met oneindig veel treden
een hemel zonder horizon, zonder regenboog
een veld vol dromen en ongebouwde kastelen
een trein alleen in een tunnel zonder einde
een bed badend in afgekoeld vuur van verlangen
een zon gehuld in zijn eigen schaduw

hoe lang nog ??

hoe lang nog
voor dat onsterfelijk verlangen
hoe lang nog
voor dat verscheurde hart geneest
hoe lang nog
voor de eenzaamheid gebroken wordt
hoe lang nog
voor de liefde niet alleen in de spiegel bestaat

hoop ??

het is geen ijdel woord, geen leegstaande gedachte
het is een ster die langzaam de nacht met je zal delen
een gevoel van warmte dat zich zal nestelen in je hart
medeleven dat opnieuw je hand zal vasthouden
die glimlach, die schouder, dat lichaam
ooit zullen ze wel het gevecht tegen de donkere wolken winnen
elke dag is een nieuwe kans
en ooit zal die hoop wel opnieuw je dagen kleuren

Maene Stefaan

© Copyright Stefaan Maene

Ingezonden door

Stefaan Maene

Geplaatst op

20-04-2013

Over dit gedicht

ergens is er wel altijd een zonnestraaltje

Tags

Hoop Liefde