Gedachte zelfbeschadiging

Met een raar gevoel in m´n maag en brok in m´n keel,
Elke dag, uur na uur, word het dan nooit teveel?
Altijd heel diep schamen, die pijn waar je niet om vroeg,
Elke keer weer denken, wanneer is het genoeg?

Stoppen lukt gewoon niet, daar word je nog downer van.
Dan pas kom je erachter, dat je dit echt niet kan.
Doe je het toch een week niet, lijkt je gevoel te stoppen met leven.
Nog downer denken dat je je laatste hoop hebt gegeven.

Kansen genoeg, veel genomen, zonder goed resultaat,
Elke kras die je maakt zonder gevoel, alleen met haat.
Je komt erachter, je hebt gewoon geen betere andere uitweg,
Die gedachte van het krassen, gaat gewoon nooit meer weg.

~Suuz.

© Copyright Suuz