Ik wilde geen verdriet !

Heel lang bouwde ik om mij heen.
Hoge muren van beton en steen.
Ik wilde geen verdriet en ook geen pijn.
Wilde gewoon altijd mezelf kunnen zijn.
Maar toen kwam jij met je stormpaal aan.
Jij wist met mijn muren om te gaan.

Jij brokkelde ze af , stuk voor stuk.
Steeds weer kreeg ik een beetje meer geluk .
En toen wist ik dat ik moest stoppen met bouwen
Ik moest gaan leren mensen weer te vertrouwen
Je laat mij zien dat een wereld zonder muren ook mooi kan zijn
Gewoon fijn en zonder pijn

En daarom wil ik jou niet kwijt

ILoveYouSoMuchYouJustMeanEverthingToMe

© Copyright Mandy