Pestgedrag op school

hoofdpijn
en ook geen honger
je wil je niet aankleden
wordt met de minuut banger

je wil niet meer naar school
geen zin in weer een dag
vol met tegenslagen
en zonder een lach

je komt weer huilend thuis
een heleboel verdriet
ik vraag me af
wat is er mis
want troosten kan ik je niet

na enkele weken
durf je eindelijk een beetje praten
het gaat niet goed op school
lijkt of iedereen je is gaan haten

zelfs bij de juf
kan je niet terecht
ook in de klas
wordt je gepest

je weigert om te schrijven
wil die sommen niet maken
volgens haar moet je niet overdrijven
en gewoon je hersens kraken

woorden die pijn doen
een duw in je rug
alles om je aan het werk te krijgen
maar je doet niks terug

koppig wordt je genoemd
maar als ze eens wisten
als ze eens konden zien
wat er in je hoofd omgaat
dan zouden ze je begrijpen

misschien

© Copyright Blue rose @}---- Vicky

Ingezonden door

Blue rose @}---- Vicky

Geplaatst op

01-04-2013

Over dit gedicht

Recht uit mijn hart geschreven voor mijn dochtertje van net 8...die zo haar best doet, maar blijkbaar niet genoeg...

Tags

Begrijpen Haten Huilen Pesten Verdriet