schijn bedriegt niet.

mensen denken dat ik stil ben,
maar zo ben ik niet.

mensen denken dat ik vrolijk ben,
maar zo ben ik niet.

mensen denken dat ik aardig ben,
maar zo ben ik niet.

mensen denken dat ik verlegen ben,
maar zo ben ik niet.

mensen denken dat ik slim ben,
maar zo ben ik niet.

mensen denken dat ik dom ben,
maar zo ben ik niet.

mensen denken dat ik een bitch ben,
maar zo ben ik niet.

dat is alleen maar schijn.
en niet hoe ik moet zijn.

ik wil de wereld niet laten zien hoe
ik echt ben.

want ze accepteren niet,
dat mensen anders zijn.

ze voldoen niet aan hun eigen eisen,
ze beslissen hoe je moet zijn.

en dat vind ik niet zo fijn.

alles is een masker, van groot tot klein.
sociaal tot fysiek,
mensen herkennen zich in hun muziek.

je hoort er niet bij als je NL muziek draait.
je hoort er niet bij als je hardstyle draait.
je hoort er niet bij als je marokaanse muziek draait.
je hoort er niet bij als je klassieke muziek draait.

je moet voldoen aan hun eisen,
anders hoor je er niet bij.

mensen hebben macht over elkaar,
en zeggen "ik sta voor je klaar."

nooit heb ik daar iets van gemerkt, toen het slecht ging.
en zelfs nu het goed gaat, vragen ze nooit meer hoe het gaat.

schijn bedriegt niet,
maar iedereen liegt.

ze hebben hun maskers al opgedaan,
al voor ze gaan opstaan.

iedereen komt stoer over,
maar iedereen is klein.

ik begrijp het niet.
de wereld niet.
maar het moet zo zijn.

© Copyright Miranda

Ingezonden door

Miranda

Geplaatst op

15-02-2013

Over dit gedicht

x

Tags

Masker Pijn Schijn Verdriet