Ogen

Ik sluit mijn ogen als ik voor de spiegel sta,
Ik weiger op mezelf te lijken.
Ik zit gevangen in een lichaam dat ik haat,
Waar ik nooit meer naar wil kijken.
Maar ik vergeet dat ik nooit kan bepalen,
Hoe een ander naar me kijkt.

Ik leen de ogen van een ander om opnieuw te leren zien,
Schijn gewoon een ander licht op hetzelfde gezicht.
Ik weet niet half hoe mooi ik ben,
Er is zoveel gebeurt en zoveel stuk gemaakt.
Ik denk nooit meer te herstellen,
Maar ik vergeet dat de pijn weer zal slijten,
En dan zal ik stralen als het licht.

© Copyright Pandabeertje