De laatste roos

De allerlaatste roos
Het twijgje gebukt onder het gewicht
Van een laagje sneeuw
Het bloempje klein en broos
Voor de winter niet gezwicht

Ze bloost, de laatste roos
In mooie rode tonen
Achteloos
Moedig strevend
Eindeloos te overleven

Wil haar glimlach niet verbergen
Trotseert de barre winterkou
Onversaagd
Bewondering en ontzag
Voor de tederheid en de moedige lach...