Iedereen is met iets anders bezig

helemaal alleen
sta je daar
in een hoekje
op het grote plein
je durft niet om te kijken
geen enkele beweging te maken

je leest wat in een boek
om de kans te ontlopen
dat ze vragen of je mee wil doen
want dan durf je geen nee meer zeggen
toch niet tegen hun

plots roepen ze je naam
hé jij daar....Ja jij
kom eens hier
je strompelt hun richting uit
stap voor stap tergend traag
ze sleuren je boek uit je handen
en vragen je op een niet al te aardige manier
lees jij dit
om het vervolgens op de grond te gooien

ze dwingen je om mee te doen
stellen je zelfs niet eens de vraag
of je nu de regels kent of niet
dat is voor die pesters niet belangrijk
je voelt je zo klein
in die grote groep
ontsnappen is onmogelijk

dan gaat eindelijk de bel
je krijgt even rust
twee lesuren bijkomen
om dan weer de strijd aan te gaan
telkens probeer je iets anders
weer maar een andere plek
maar ze vinden je steeds weer

niemand weet van je lijden
want iedereen...is met iets anders bezig

© Copyright Blue rose @}---- Vicky

Ingezonden door

Blue rose @}---- Vicky

Geplaatst op

31-01-2013

Over dit gedicht

Vind hem zelf niet zo goed, maar wou toch iets insturen voor de wedstrijd...

Tags

Alleen Destrijd Lijden