Je eens zo helder stralende ogen

Je eens zo helder stralende ogen
Starren nu dof en lusteloos voor zich uit
Je schouder zakken steeds meer naar voren
Je hebt je levenslust geheel verloren

Vechten doe je al lang niet meer
Je eens zo vrolijke lach heeft plaats gemaakt
Voor een leeg gezicht dat niks meer toont
Alsof je deze wereld al niet meer bewoont

Ik weet dat je veel hebt meegemaakt
In het verleden en ook in het heden
Al de mannen waar je mee samen was
Hebben je geslagen en bedrogen

Ook je huidige man mishandeld je geest
Je lichaam vertoont vaak blauwe plekken
Telkens wil je er vandoor, een ander leven
Maar je kan nooit anders als hem vergeven

Omdat hij erna weer krokodillentranen huilt
Zegt dat het nooit meer zal gebeuren
Je zielig aankijkt en overtuigd van zijn spijt
Beëindig jij de strijd

Kon je jezelf maar door mijn ogen zien
Een prachtig en waardevol mens
Kon je hem maar door mijn ogen zien
Een verachtelijke egoïstische man

Maar dat doe je helaas niet
En moet ik lijdzaam en zonder commentaar
Toezien hoe je verwelkt in je verdriet
Anders mag je mij van hem niet meer zien

© Copyright Britta Nijhuis

Ingezonden door

Britta Nijhuis

Geplaatst op

30-01-2013

Over dit gedicht

Voor iemand die ik ken

Tags

Elende Geweld Lusteloos Verdriet Voorbij