pesten
Ze kunnen me pesten of slaan,
ik trek er mij niets van aan.
doe net of het mij niet raakt
en ook niets uitmaakt.
Blijf maar met een masker lopen,
ik blijf maar steeds hopen,
dat het eens voorbij zal zijn,
want het doet mij zoveel pijn.
Niemand weet wat ik voel,
wat heeft mijn leven voor doel,
Ik voel me zo alleen,
waar moet ik heen.
Iedere avond in mijn bed denk ik eraan,
waarom moet het zo gaan,
dan huil ik van verdriet,
maar niemand die het ziet.
© Copyright Janneke Troost
Ingezonden door
Janneke Troost
Geplaatst op
23-01-2013