pesten

Ze kunnen me pesten of slaan,
ik trek er mij niets van aan.
doe net of het mij niet raakt
en ook niets uitmaakt.

Blijf maar met een masker lopen,
ik blijf maar steeds hopen,
dat het eens voorbij zal zijn,
want het doet mij zoveel pijn.

Niemand weet wat ik voel,
wat heeft mijn leven voor doel,
Ik voel me zo alleen,
waar moet ik heen.

Iedere avond in mijn bed denk ik eraan,
waarom moet het zo gaan,
dan huil ik van verdriet,
maar niemand die het ziet.

© Copyright Janneke Troost

Ingezonden door

Janneke Troost

Geplaatst op

23-01-2013

Tags

Alleen Huilen Masker Pesten Pijn Verdriet