Monster in de spiegel

In de ochtend is het eerste wat ik zie
Wat mij gelijk berooft van alle energie
Een monster in de spiegel aan de wand
Nog voor ik in de dag beland

Een monster die mij bespied
Mij achtervolgt tot mijn verdriet
Het zit ook in de glimmende ramen
En dwingt mij om mij te schamen

Een monster zo lelijk en dik
Dat ik telkens weer erg schrik
Ik kan er niet aan ontkomen
Al wil ik dat nog zo graag

Op mijn werk de grote spiegelwand
Ik vind dat werkelijk irritant
Zit die mij te opserveren
Tot ik mij niet meer kan concentreren

In de kleedkamer voor een nieuwe broek
Is het monster als een vloek
Terwijl ik mij in de broek sta te hijsen
Voel ik alleen maar afgrijzen

Toe geef mij een keer moed
Kom mij een beetje tegemoet
Maar dat doet het monster niet
Het geeft mij alleen maar groot verdriet

Monster in de spiegel waarom haat je mij
Nog even dan is mijn leven echt voorbij
Ik ben jouw werkelijk zat
Ik heb het echt met jouw gehad

Het monster in de spiegel aan de wand
Dat is echt heel erg irritant
Is het laatste wat ik zie
Als ik sluit de jalousie

© Copyright Britta Nijhuis

Ingezonden door

Britta Nijhuis

Geplaatst op

17-01-2013

Over dit gedicht

voor mijn vriendin die het nooit meer zou kunnen lezen

Tags

Dik Onzekerheid Verdriet