Liefdeloos

De dagen kort, de nachten lang.
De zonsondergang ...met in haar mond het goud.
Met deze symptomen komt de winter op gang.
Het kerstfeestmaal wordt bereidt.
Overvloedig laten we het eten zijn ronde gaan.
Een moeder met kind dat lijdt.
Terwijl hongerige, verdrukte en zieke mensen zullen blijven bestaan, zijn het de rijken die denken,wacht maar even dan zal het wel overgaan.
Mensen die sterven van honger en verdriet.
We hebben ze niet gekend, dus het interesseert ons niet.
Niemand die zich bekommert dat ze worden miskend.
Wij hebben alles gehad wat ons bliefde, op een ding na, ......... De naastenliefde.

© Copyright Johan Spitsbaard

Ingezonden door

Johan Spitsbaard

Geplaatst op

15-01-2013

Over dit gedicht

Dit heb ik geschreven toen ik voor de zoveelste keer de armoede zag waarmee de mensheid behept is

Tags

Verdriet