Mijn gedicht over pesten

Als 16 jaar word ik gepest,
Het pesten heeft mij diep geraakt,
Ik weet het verschil niet meer,
Tussen goed en kwaad
Het pesten heeft mij gelijd
Tussen snijden en diepe wonden,
Naar zelfverminking en pogingen tot zelfmoord,
Ik weet niet meer wie ik ben of wat ik kan,
Het is van mij afgenomen,
Muziek maken en luisteren maken mij rustig,
Rustig zodat ik kan nadenken,
Maar dat denken komt er niet van,
Pesten is niet leuk
Pesten is laf,
Lafaards zijn pesters die jullie zijn,
Ze weten donders goed wat ze doen,
En kennen niet van ophouden,
Ik ben voor van alles uitgemaakt,
En nu kan ik er niet meer tegen
Door het pesten,
Lijd ik aan anorexia, Ze noemde me dik ,
En zeiden dat ik niet kon lopen,
Ik ben uitgemaakt voor gehandicapte,
Maar weten zelf niet wat dat is,
Door vuurwerk die in mijn gezicht is gekomen,
Voel ik me net een blinde en ik werd doof,
Nu is dat over gedeeltelijk over,
Maar nog niet helemaal,
Ik ben anders dan andere, ik ben bijzonder,
Een bijzonder meisje met grote verhalen,
Haar verhalen van de waarheid,
De waarheid die andere niet geloven.
Het meisje met littekens,
Zowel lichamelijk als geestelijk,
Die littekens zitten overal, die andere niet weten...

© Copyright Butterflygirl