Erbij horen
De lachers heb ik op mijn hand,
met een opmerking over jou.
Ik duw je, ik negeer je,
trek een gek gezicht.
Ik geniet van de propjesjacht op jouw hoofd,
als de leerkracht even niet kijkt.
Grote mensen snappen het niet.
Wij doen het achter de ellebogen,
ik doe er aan mee.
Geheimtaal op de mobiel,
treitermail vanaf een schuiladres
Soms voelt het wel raar.
Dan voel ik me schuldig.
En toch ook niet.
Nu hoor ik er immers bij.
© Copyright Bart Streok
Ingezonden door
Bart Streok
Geplaatst op
04-01-2013
Over dit gedicht
Het is fout en dat weet je dondersgoed. Je voelt het ook. Toch is er nog het groepsproces. Dat is net even belangrijker