Erbij horen

De lachers heb ik op mijn hand,
met een opmerking over jou.

Ik duw je, ik negeer je,
trek een gek gezicht.
Ik geniet van de propjesjacht op jouw hoofd,
als de leerkracht even niet kijkt.

Grote mensen snappen het niet.
Wij doen het achter de ellebogen,
ik doe er aan mee.

Geheimtaal op de mobiel,
treitermail vanaf een schuiladres

Soms voelt het wel raar.
Dan voel ik me schuldig.
En toch ook niet.
Nu hoor ik er immers bij.

© Copyright Bart Streok

Ingezonden door

Bart Streok

Geplaatst op

04-01-2013

Over dit gedicht

Het is fout en dat weet je dondersgoed. Je voelt het ook. Toch is er nog het groepsproces. Dat is net even belangrijker

Tags

Erbijhoren Oneerlijk Pesten Populariteit