Mijn kracht zal erkenning geven aan het einde

Mijn kracht zal erkenning geven aan het einde

Ik stop niet met geven
Ik ga nog even door met leven
Ik geef niet op
Ik zet mijn leven nog niet stop
Ik vecht nog even door
De erkenning daar doe ik het allemaal voor
De erkenning dat ik er ook ben
Laten zien dat ik vecht en niet wegren
Ik ben er en ben er altijd geweest
Als ik mijn doel heb behaald is het feest
Want dan zullen jullie moeten erkennen
Die Rianne is niet klein te krijgen, dat zullen jullie dan moeten erkennen
Pas dan zal ik mezelf het leven ontnemen
Jullie kunnen nu niet meer mijn kracht wegnemen
Ik blijf nu doorgaan
Laat me niet neerslaan
Ik ben geen deurmat
Ik ben mijn verleden zat
Als dit gedicht stopt sluit ik mijn verleden af
Vecht ik door en dan scheld ik eens iedereen uit voor laf
Dan zal ik mijn verleden ontkennen
En zal ik de verhalen achter mijn littekens niet meer erkennen
Aan het einde van dit gedicht zijn mijn problemen weg voor iedereen
Dan zijn de problemen alleen nog maar voor dit gedicht alleen
Ik zal zeggen: heb nooit problemen gehad want ik ben een vechter
Ik zal niet zeggen: in die tijd ging het even wat slechter
Die tijd zal er namelijk niet meer zijn
Want dit gedicht is het afsluiten van de pijn
Er zal geen pestverleden meer in mijn geschiedenis voorkomen
Pas hierna zal ik als een bloeiende roos opkomen
Wie te dichtbij komt zal zich pijn doen aan de doornen
Dan zal ik eens boven iedereen uit toornen
Mij gaan jullie niet kapot krijgen
Jullie zullen mij niet meer aan het spit kunnen rijgen
Want als je mij probeert te grijpen
Zal ik mijn doorns slijpen
En doe ik jullie pijn
Zo zal ik nooit meer een deurmat hoeven zijn
Ik gun jullie niet de lol om mijn stengel door te snijden
Jullie krijgen niet de kans om mij te zien lijden
Ik zelf zal het heft in handen nemen
Ik laat mij door niemand mijn leven ontnemen
Ik ruk de roos met wortels en al uit de grond
En al vlug zullen je, net als vroeger, vergeten zijn dat ik bestond
Maar mijn dood zal geen bekroning zijn op jullie werk
Mijn dood zal geen gevolg van dat vroegere tijdperk
Want dat bestaat namelijk niet meer
Heb dat uit mijn leven gestoten want het deed te zeer
Mijn dood zal een bekroning zijn op mijn dapperheid
Als een beloning voor mijn gestreden strijd
Ik zal dapper zijn want heb dit helemaal zelf gedaan
Ik gun het jullie niet om lachend boven mijn gehavende ziel te staan
En te denken dat dit door jullie goede werk komt
Ik raak met mijn dood voor de wereld verstomt
Maar ik zal in jullie ziel fluisteren
En jullie zullen wel moeten luisteren
Ik zal zeggen: ik heb deze beslissing zelf gemaakt
Geen pester die mij nu nog raakt
Ik ben niet dom zoals jullie zeiden
Ik zal niet zoals anderen na mijn dood zullen zeggen mijn problemen vermijden
Ik ben slim omdat ik op tijd eruit ben gestapt
Deze beslissing zal ervoor zorgen dat ik niet door jullie in mijn graf word getrapt
Ik gun jullie niet de lol dat jullie mij de dood in hebben gejaagd
Ik neem mijn leven niet omdat dat iets zou zijn wat jullie hebben behaagd
Mijn dood zal alleen maar het bewijs zijn dat ik vol kracht zat
De kracht waarvan jullie dachten dat ik niet had maar die ik altijd al bezat

© Copyright Alysha

Ingezonden door

Alysha

Geplaatst op

01-01-2013

Over dit gedicht

Voor mijn pesters

Tags

Pesten Zelfmoord