Wintersoezen
Licht wint,
op winter klarend.
De zon schuifelt slinks,
korter en dichter, alsmeer dichter.
---
Het lentegeluk priemt in al z’n verte,
met herinnering, de geur van jong gemaaid gras.
Ogendicht neervlijen in hooiig riekende zachte dons,
en dromen van vreugd, dat winter weer goed voorbijen was.
---
Als van groots genietend, in de vleiende eenvoud van geluk,
licht mijmerend, over het verstorven kille strenge winterjuk.
---
Van voor naar achteren turend, van lichter naar z’n donkerst,
het kijkt bol bij glazen dromen, om onverstoord en vaardig,
het vandaags te beleven, vanuit de toekomst.
---
Uitgedoezeld in het heden,
is het ‘tweer.
Winter.
By Clair Voyant
© Copyright Clair Voyant
Ingezonden door
Clair Voyant
Geplaatst op
01-01-2013
Over dit gedicht
Met een gedachtesprong in barre tijden, moedig dromen van betere dagen, om daaruit kracht te putten om donkere tijden te doorstaan.