Ik ben niet van steen

De lucht zit vol met dagen
Mijn hoofd nog vol met vragen,
Waar moet ik nu naar toe,
O ik ben zo ontzettend moe,
Hoe zal het mij vergaan,
Waar komt mijn angst vandaan
Met wie moet ik alles delen,
Het zijn er niet zo velen,
Ik ben maar zo alleen,
En ben zeker niet van steen,
Mijn gevoelens zijn zeker troostbaar,
Mijn ogen dragen de tranen van mijn gevoel,
In mijn eenzaamheid spreekt een taal,’
Die verstaan wij allemaal,
Dat gevoel heet samenzijn,
Want dat gevoel doet het minste pijn

© Copyright Jade