In trage uren

de witte duif
vliegt weg
het stukje kerst
valt uit zijn bek

opgeschrikt
door fel wit licht
een harde knal
zonder gezicht

de boom staat
vaag te pronken
de takken zijn al moe
buigen naar de aarde toe

in trage uren
neemt het jaar zijn end
de witte duif is neergestreken
wil niks van vuurwerk weten

wil melker
27/12/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl