De sluizen breken

Tranen beginnen te stromen
Wat eigenlijk nooit gebeurd
Het moment is nu zo dichtbij gekomen
Ik heb al zolang getreurd.

De sluizen breken
Na al die tijd
Onder de pijn bezweken
Niet langer jou kleine meid.

Een stortvloed van tranen
Liet het even weer gaan
Begon naar buiten te banen
Maar zal nu weer stil staan.

Over een jaar
Mag het weer
Je leven is klaar
5 jaar geleden al, het doet zeer.

© Copyright Noes

Ingezonden door

Noes

Geplaatst op

22-12-2012

Over dit gedicht

23-12-2007

Tags

Kanker Overleden Pijn Tante Tranen Verdriet