soms

vandaag niet kunnen lachen
tranen zaten niet ver genoeg verborgen
al zaten er niet direct zorgen

vandaag geen pret gemaakt
de tijd is me ontbroken
teveel in regelen gestoken

vandaag geen angst gehad
moedig heb ik me geslagen
door de vele vragen

vandaag verdriet gevoeld
me teveel laten meeslepen
voelde me niet begrepen

toch kan ik lachen
pret en plezier maken
doordat angst me niet meer kan raken

als angst mij gaat overwinnen
zal ik opnieuw moeten beginnen
mezelf te overwinnen

naar de kern van mijn bestaan
ben ik gegaan
soms was het een hel
reageerde mijn lichaam fel
soms haalde ik de top van de berg
als ik dan naar beneden keek
het o zo gemakkelijk leek
was het toch wel erg
het ging te vlug
mijn bagage op mijn rug
werd de tijd ontnomen
om tot de kern te komen

angst en verdriet streden
over toekomst en verleden
door te dollen met grapjes
werd ik soms slapjes
van het lachen

tegenstrijdig doch met elkaar verbonden
heb ik mijn kern van het bestaan gevonden

© Copyright Marill